در سکوت دل‌انگیز کتابخانه، صدای شعر با طنین صدای دختر عزیزم سونیا اسماعیل‌زاده جان گرفت؛ بیتی خوانده شد، اما گویی روحی از واژه‌ها برخاست و در دل‌ها نشست.
سونیا عزیزم، با خوانش زیبایت نه تنها شعری را زنده کردی، بلکه لحظه‌ای از زیبایی، احساس و فرهنگ را به جمع ما هدیه دادی.
از تو سپاسگزاریم که با حضور گرم و هنرمندانه‌ات، کتابخانه را به صحنه‌ای از شور و شعور بدل کردی.
این اجرا، یادآور آن است که شعر هنوز نفس می‌کشد، در دل دانش‌آموزان خلاق و مشتاقی چون تو....
کتابخانه دبیرستان آیین روشن نور
با کلیک بر روی آیتم های زیر می توانید آن ها را دریافت نمایید.
